1 එවිට ෂුහිය බිල්දද් මෙසේ පිළිතුරු දුන්නේ ය:
2 ”ඔබේ කතාවට ඉවරයක් නැද් ද?
ටිකක් කල්පනා කරන්න;
ඉන්පසු ව කතාවට බසිමු.
3 අප ගොන් රැළකැ යි ඔබ සිතන්නෙහි ද?
තිරිසන් ගණයට අප දමන්නේ මන් ද?
4 ඔබ කෝපයෙන් ඔබ ම කැබලිවලට ඉරාගන්නේ මන් ද?
ඉරාගත්තත් පොළෝ තලය පාළුකරයක් නොවනු ඇත.
ගිරිකුළු නොසෙල්වෙනු ඇත.
5 එසේ ය, දුදනාගේ පහන නිවී යයි;
ඔහුගේ පහන් දැල්ල තවත් නොබැබළෙයි.
6 ඔහුගේ කූඩාරමෙහි පහන අඳුරු වෙයි.
ඔහුට ඉහළින් ඇති පහන නිවී යයි.
7 ස්ථිර ව තිබූ ඔහුගේ පාද දැන් වැනෙන සුලු ය.
තමාගේ ම කූට උපාවලින් ඔහු වැටෙයි.
8 ඔහු වහා දුව ගොස් දැලකට අසු වෙයි;
ඔහු මලපත් මත ඇවිදියි.
9 ඔහුගේ විලුඹ උගුලක අසු වෙයි.
උගුල ගැස්සී ඔහු තදින් පැටලෙයි.
10 පොළොවෙහි ඔහුට මරුවැලක් ද ඔහු යන පාරෙහි බොරු වළක් ද ඇත.
11 භීතිය සැම’ තින් ඔහු බිය ගන්වයි;
ඔහුගේ පාද ළඟින් ම එය ඔහු ලුහුබැඳ එයි.
12 සාගින්නෙන් ඔහුගේ වෙර වීරිය හීන වෙයි;
වැටි වැටී යන ඔහුට විපත සමීප ව ඇත.
13 දරුණු රෝගයක් ඔහුගේ හමට කා වැදී ඇත;
ඒ මාරක රෝගය ඔහුගේ අවයව කාදමයි.
14 ඔහුගේ නිවාසයේ සුරැකුම් බවින් ඔහු පැහැර ගනු හැක,
මරු මුවට ඔහු ඇදගෙන යනු ඇත.
15 ගෙන්දගම් දුම් අල්ලා පිරිසිදු කළ පසු ඔහුගේ නිවාසයේ අන් කෙනෙකු වසනු ඇත.
16 ඔහු වනාහි, යටින් මුල් වියළී ගිය, උඩින් අතු කපාදමනු ලැබූ ගසක් වැනි ය.
17 මිහි මත කිසි රටක ඔහු සිහිපත් නොවනු ඇත.
සිය රටෙහි පවා ඔහුගේ නම නොකියවෙනු ඇත.
18 එළියෙන් අඳුරට ඔහු නෙරපාදමනු ලැබේ.
ජීවතුන්ගේ ලෝකයෙන් ඔහු පලවා හරිනු ලැබේ.
19 ඔහුගේ සෙනඟ අතර ඔහුට දරු මුණුබුරෝ නැත;
ඔහුගෙන් පැවත එන කිසිවෙක් ඔහුගේ නිවෙසෙහි ඉතිරි ව නැත.
20 අපරදිග දනෝ ඔහුගේ විනාශය ගැන අසා බියෙන් තිගැස්සෙති;
පෙරදිග දනෝ භීතියෙන් වෙවුලති.
21 අදමිටු අයගේ ඉරණම එය වේ;
දෙවිඳුන් නොසලකන අයගේ ඉරණම ද එය වේ.”
