එලිපස්ගේ පළමු වන කතාව
1 එවිට තේමානීය එලිපස් පිළිතුරු දෙමින් මෙසේ කී ය:
2 ”මා ඔබට වචනයක් කීවොත්, එය ඔබට කරදරයක් වේ ද?
අනේ!
මා තවත් දුරට නිහඬ ව සිටින්නේ කෙසේ ද?
3 ඔබ, බොහෝ අයට දිරිය දුන් හැටිත්, දුබල අයට සවිය දුන් හැටිත් සිතා බලන්න.
4 පැකිළෙන අය ඔවා බසින් තිර කොට වැනෙන, සැලෙන දෙදණ සවි කළ හැටි සිතා බලන්න.
5 එහෙත්, දැන් ඔබ විපතට පත් වී ඇත;
ඔබට ඉවසිල්ලක් නැත.
විපත ඔබ වෙත පැමිණ ඇත;
ඔබ කැළඹී ඇත.
6 ඔබේ ආගමෙන් ඔබට සැනසුමක් නැද් ද?
දැහැමි ජීවිතයෙන් ඔබට බලාපොරොත්තුවක් නැද් ද?
7 නිදොස් කෙනෙකු විපතට පත් වූ බව ඔබ අසා ඇද් ද?
දැහැමි අය විනාශයට පත් වූ දවසක් ඔබට මතක ඇද් ද?
8 මා දැක ඇති ලෙස නම්, අදමිටුකම සී සාමින් අයුක්තිය වපුරන අය, ඒවා ම නෙළා ගනිති.
9 දෙවිඳුන්ගේ එක හුස්මෙන් පවිටු දනෝ වැනසී යති.
එතුමන්ගේ උදහස් මාරුතයෙන් ඔව්හු සැම ම පහ වී යති.
10 සිංහයාගේ ගර්ජනය ද රුදුරු සිංහ රජුගේ ගෙරවීම ද පහ වී ඇත;
සිංහ පෝතකයාගේ දත් ඇදී බිඳී ඇත.
11 සිහ රද ගොදුරක් නොලැබ මිය යයි.
සිහදෙනගේ පෝතකයෝ හිස් ලූ ලූ අත විසිර දුවති.
12 මට එක් කරුණක් රහසින් හෙළි වී ඇත;
එහි සියුම් නාදය මා සවනෙහි රැව් දෙයි.
13 මිනිසා රෑ යාමයෙහි බර නින්දට පත් ව, ස්වප්න දකින විට, ගැඹුරු සිතුවිලි උදා වන විට,
14 මා සිරුරෙහි ඇටකටු සැලෙන්නට විය.
භීතිය හා කැළඹීම ද මට ඇති විය.
15 මඳ පවනක් මා මුහුණට වැදිණි.
එයින් මා සිරුරෙහි හිරිගඩු පිපිණි.
16 යමෙක් අවුත් මා ළඟ නැවතුණේ ය.
එහෙත්, ඔහුගේ මුහුණුවර මට හඳුනාගත නොහැකි විය.
ඒ රූපය මා අබිමුව විය;
අවට නිහඬතාව බිඳ දමමින් මෙවන් හඬක් ඉන් නිකුත් විය.
17 දෙවිඳුන් අබිමුව කිසිවෙකුට තමා නිදොස් යැයි සිතිය හැකි ද?
සිය මැවුම්කරු අබිමුව පිවිතුරු කෙනෙක් සිටිත් ද?
18 එතුමාණෝ සිය මෙහෙකරුවන් කෙරේ වත් විශ්වාසය නොතබන සේක;
දේව දූතයන් හට වුව ද දොස් නඟන සේක.
19 එසේ නම්, පොළොවේ දූවිල්ලෙහි තනන ලද මැටි ගෙවල වසන අය ගැන කියනුම කවරේ ද?
ඔව්හු කාවුන් මෙන් පොඩි කරනු ලබති.
20 උදය සිට සවස වන තුරු ඔව්හු වැනසී යති;
කිසිවෙකුගෙන් සැලකිලි නොලැබ ඔව්හු සදහට ම වැනසී යති.
21 ඔවුන් සතු සියලු දේ පැහැරගෙන ඇත.
කිසි දා ප්‍රඥාව වත් නොලබා ඔව්හු මියයති.
