ජෝබ්ගේ පිළිතුර
1-2 ජෝබ් මෙසේ පිළිතුරු දුන්නේ ය:
”අනේ!
මාගේ සෝදුක් මනින්නටත්, මාගේ විපත් තරාදියේ කිරා බලන්නටත් ඇත්නම්, කොතරම් හොඳ ද?
3 කිරා බැලුවොත්, ඒවා මුහුදේ වැලිවලට වඩා බර ය;
මා සැර පරුෂ වචන පැවසීම පුදුමයක් ද?
4 සව් බලැති දෙවිඳුන්ගේ ඊතල මා තුළට වැදී ඇත;
ඒවායේ වස විස මසිතට කා වැදී ගොස් ඇත.
දෙවි තුමන්ගේ බියකරු ක්‍රියා මට එරෙහි ව පෙළගැසී ඇත.
5 තණ කොළ තිබේ නම්, වල් කොටළුවාගේ රාවයක් ඇද් ද?
පිදුරු තිබේ නම්, ගොනා තප්පුලයි ද?
6 ලුණු නැති නීරස අහර වළඳන්නේ කවරෙක් ද?
බිත්තර සුදු මදයේ කවර රසක් ඇද් ද?
7 එවන් කෑම කන්නට මට ප්‍රිය නැත;
මා කන හැම දේ ම මට අප්‍රිය වේ.
8 මාගේ යැදුම ඉටු වුවහොත්, මාගේ පැතුම දෙවි තුමන් ඉටු කළහොත් කොතරම් හොඳ ද?
9 දෙවි තුමාණෝ මාගේ ඇට කටු බිඳ, සිය අත දිගු කොට මා වනසන සේක් වා!
10 එසේ කළොත්, මට සැනසිල්ලක් ඇත;
මාගේ දැඩි දුක මැද මම සතුටින් නටන්නෙමි.
මන්ද, කිසි දාක මම ශුද්ධ දෙවිඳුන්ගේ වචනය ප්‍රතික්ෂේප නොකෙළෙමි.
11 මාගේ දිවි ගෙන යාමට කුමන ශක්තියක් මට ඇද් ද?
මරණය මට නියත නම්, ජීවත් වීමෙන් වැඩක් මට ඇද් ද?
12 ගල් බඳු සවියක් මට ඇද් ද?
මාගේ සිරුර ලෝකඩයෙන් තනා ඇද් ද?
13 විපතින් මිදෙන්නට මා තුළ ම ශක්තියක් නැත;
පිහිටක් සොයමින් කොයි අත යම් ද?
14 මා දෙවිඳුන් අත්හැරියත්, නැතත්, මෙවන් දුකේ දී හිත මිතුරෝ අවශ්‍ය වෙත්.
15 එහෙත්, මා මිතුරන් වන ඔබ ඔයක් මෙන් ද
ඉඩෝරයේ දී වේළී යන දිය කඩක් මෙන් ද මා රැවටුවහු ය.
16 ඔයවල් හිමෙන් බොර පාට වී හිම කැටිවලින් වැසී යනු ඇත.
17 ගංවතුර ගැලිය යුතු කාලයේ දී ඒවා අතුරුදහන් වී, ගිම්හානයේ දී දිය පතුලට ම හිඳී යයි.
18 තවලම්කරුවෝ වතුර සොයමින් වෙන පාරක යති.
එසේ ගොස් මරුකතරෙහි විනාශ වෙති.
19 තේමාහි තවලම්කරුවෝ වතුර සෙවුවෝ ය;
ෂෙබාහි මඟියෝ වතුර බලාපොරොත්තු වූ හ.
20 ඔවුන්ගේ පැතුම් බිඳ වැටිණි;
එතැනට පැමිණි විට ඔව්හු වියවුල් වූ හ.
21 විපතක් දැක බිය වන මා මිතුරන් වන ඔබ මට එවන් ඔයවල් වැන්න.
22 මට යමක් දෙන්න කියා වත් මා වෙනුවෙන් අල්ලසක් දෙන්න කියා වත්,
23 රුපුන් අතින් මා මුදන්න කියා වත්, දාමරිකයන්ගේ අතින් මා ගළවන්න කියා වත් මම කිසි දා ඔබට කීවෙම් ද?
24 හොඳයි! ඔබ මට ඔවදන් දෙන්න;
මාගේ වැරදි පෙන්වා දෙන්න;
මම නිහඬ ව සිට ඔබට සවන් දෙන්නෙමි.
25 නැණවත් අවවාදය කොතරම් වැඩදායක ද?
එහෙත්, ඔබ නඟන තර්කයෙන් මට කුමන වැඩක් ද?
26 මා කියන්නේ, පුහු වචනය කියා ඔබ සිතන්නහු ද?
එසේ නම්, පැතුම් සුන් වූ කෙනෙක් කුමන පිළිතුරු බලාපොරොත්තු වන්නේ ද?
27 ඔබ බලන්නේ, කාත් කවුරුත් නැති කෙනෙකු දාදු දමා අයිති කරගන්නට ද?
සිය මිතුරා වෙළෙඳ බඩුවක් ලෙස තක්සේරු කරන්නහු ද?
28 ඉතින් කරුණාකර මා දෙස බලන්න.
ඔබේ මුහුණට ම මම බොරු නොකියමි.
29 ඔය කිව්වා හොඳට ම ඇති!
මා ගැන අයුතු කතා නවත්වන්න;
මාගේ පැමිණිල්ල යුක්ති සහගත ය;
මට වරද නොතබන්න.
30 මා බොරු කියති යි ඔබ තවමත් සිතන්නහු ද?
ඇත්ත නැත්ත තීරණයට මට පුළුවන්කමක් නැද් ද?
