සමිඳුන්ගේ සැනසිලි වචන
1 සමිඳාණෝ මෙසේ වදාරන සේක:
”දැහැමි ලෙස ජීවත්වෙමින් සමිඳුන් සොයා යන්නෙනි, නුඹලා නෙළාගනු ලැබුවේ කුමන පර්වතයකින් ද කියාත්, නුඹලා හාරා ගනු ලැබුවේ කුමන ගල්වළකින් ද කියාත් සිතා බලන්න.
2 නුඹලාගේ ආදි පිය වූ ආබ්‍රහම් ද නුඹලා ප්‍රසූත කළ සාරා ද ගැන සිතා බලන්න.
මා ආබ්‍රහම් කැඳෙවු විට ඔහුට දරු සම්පතක් නො වී ය.
එහෙත්, මම ඔහුට ආශීර්වාද කර දරු පරපුරක් දිනිමි.
3 සමිඳාණෝ සියොන්ටත්, එහි නටබුන්වලටත් අනුකම්පා කරන සේක.
ඇගේ වනාන්තරය, ඒදන් උයන මෙන් ද ඇගේ කාන්තාරය සමිඳුන්ගේ උයන මෙන් ද කරන සේක.
ප්‍රීතිය ද සන්තෝෂය ද ස්තුති දීම ද ගීතිකා හඬ ද එහි වන්නේ ය.
4 මාගේ සෙනඟෙනි, මට සවන් දෙන්න.
මාගේ ජනයෙනි, මා කෙරෙහි කන් යොමු කරන්න.
ව්‍යවස්ථාවක් මා වෙතින් නිකුත් වන්නේ ය.
මාගේ සාධාරණකම ජාතීන්ට එළියක් වන්නේ ය.
5 ඔවුන් ගැළවීමට මම ඉක්මනින් පැමිණෙන්නෙමි.
මාගේ ජයග්‍රහණය ආසන්න ය.
මම ම ජාතීන් පාලනය කරන්නෙමි.
ඈත රටවල් මා එන තෙක් බලා සිටියි.
මා ඔවුන්ට ගැළවීම ගෙන දීමේ බලාපොරොත්තුවෙන් ඔව්හු සිටිති.
6 නුඹලාගේ ඇස් ඔසවා ඉහළ අහස දෙස බලන්න.
පහළ පොළොව දෙස බලන්න.
අහස දුම මෙන් පහ වී යන්නේ ය;
පොළොව පරණ වස්ත්‍රයක් මෙන් දිරාපත් වන්නේ ය.
එහි සිටින සියලු දෙනා ම පණුවන් මෙන් විනාශ වන්නෝ ය.
එහෙත්, මා ගෙන දෙන ගැළවීම සදහට ම පවතින්නේ ය.
මාගේ යුක්තියට කෙළවරක් නොවන්නේ ය.
7 දැහැමිකම දන්න, සිය සිත්වල මාගේ අණපණත් නිදන් කර ඇති ජනයෙනි, මට සවන් දෙන්න.
මිනිසුන් නුඹලාට නින්දා කරන විට බිය නොවන්න. ඔවුන්ගේ අපහාසවලට නොකැළඹෙන්න.
8 කාවන් විසින් කාදමන ලද වස්ත්‍රයක් මෙන් ද පණුවන් විසින් කාදමන ලද ලොම් රොදක් මෙන් ද ඔව්හු විනාශ වන්නෝ ය.
එහෙත්, මාගේ ගැළවීම සදහටත්, මාගේ ජයග්‍රහණය සියලු පරම්පරාවලටත් පවතින්නේ ය.”
දේව පිහිට ඉල්ලා අයැදීම
9 සමිඳුනි, පිබිදෙන්න;
අපට පිහිට වන්න.
අතීත පරපුරේ සමයයන්හි මෙන් අවදි වන්න.
පුරාණයේ දී ඔබ කළාක් මෙන් ඔබේ බලවත් හස්තයෙන් අප ගළවාගන්න.
රාහාබ් නම් දිය රකුසා ද මකරා ද කෑලිවලට කැපුවේ ඔබ නොවන සේක් ද?
10 ඉතා ගැඹුරු මහ මුහුද හින්දවා, මිදීම ලත් සෙනඟට එතෙර වීමට ගැඹුරු මුහුදේ මාර්ගයක් සැදුවේත් ඔබ නොවන සේක් ද?
11 සමිඳුන් විසින් මුදන ලද්දෝ ගී කියමින් සියොනට පැමිණෙන්නෝ ය.
ඔවුන්ගේ ප්‍රීතිය සදහට ම පවතින්නේ ය.
ඔව්හු ප්‍රීති ප්‍රමෝදයෙන් පිනා යන්නෝ ය.
දුක ද සුසුම්ලෑම ද ඔවුන්ගෙන් පහ ව යන්නේ ය.
12 සමිඳාණෝ මෙසේ වදාරන සේක.
”නුඹලා සනසන්නේ මම ය.
මැරී යන තණ මෙන් පහ ව යන මිහි පිට මිනිසාට නුඹ බිය විය යුත්තේ කුමකට ද?
13 අහස විහිදුවා පොළොවේ අත්තිවාරම දැමූ නුඹලාගේ මැවුම්කාරයා අමතක කළහු ද?
නුඹලා විනාශ කිරීමට අරමුණු කරගත් පීඩා කරන්නන්ගේ කෝපය නිසා නුඹලා දවස මුළුල්ලේ ම වෙවුළන්නේ කුමට ද?
පීඩා කරන්නන්ගේ කෝපයෙන් නුඹලාට කිසි හානියක් නොවන්නේ ය.
14 රටින් පිටුවහල් වී සිටින්නෝ ඉක්මනට මුදනු ලබන්නෝ ය.
ඔවුන් පාතාල ලෝකයට වැටෙන්නේ වත්, ඔවුන්ට ආහාර හිඟවන්නේ වත් නැත.
15 මම නුඹලාගේ දෙවි සමිඳාණෝ ය.
මුහුද කළඹා එහි රළ පතර ඝෝෂා කරන්න සලස්වන්නේ මම ය.
මාගේ නම සව් බලැති සමිඳාණෝ ය.
16 අහස විහිදුවා, පොළොවේ අත්තිවාරම් දැමුවේ මම ය.
මම සියොන් අමතා, ‘නුඹලා මාගේ සෙනඟ ය;
නුඹලාට මාගේ ඉගැන්වීම දිනිමි;
මාගේ හස්තයෙන් නුඹලා ආරක්ෂා කරන්නෙමි’යි කීමි.”
ජෙරුසලමේ දුක් විඳීමේ අවසානය
17 එම්බා ජෙරුසලම පිබිදෙන්න.
පිබිදෙන්න.
නැඟිට සිටින්න.
සමිඳුන් සිය උදහසින් නුඹලාට බොන්න දුන් කෝපය නමැති කුසලානේ අඩියට ම උරා බීමෙන් නුඹ වැනෙන්න වූයෙහි ය.
18 නුඹේ සෙනඟ අතරෙන්, නුඹ ඇතිදැඩි කළ නුඹේ ම පුත්‍රයන් අතරෙන් නුඹේ අත අල්ලාගෙන නුඹට මඟපෙන්වන්නට කිසිවෙක් නැත.
19 නුඹ පිට ආපදාවක් දෙකක් පැමිණ ඇත.
එනම්, පාළුව හා විනාශයත්, සාගතය හා යුද්ධයත් ය.
නුඹ සනසන්නේ කවරෙක් ද?
20 නුඹේ පුත්‍රයෝ සමිඳුන්ගේ කෝපයෙන්, නුඹේ දෙවිඳුන්ගේ තරවටුවෙන් මිරිකී, ක්ලාන්ත වී දැලක අසු වූ ගෝනෙකු මෙන් සියලු වීථි සන්ධිවල වැටී සිටිති.
21 එබැවින් මත්පැනින් මත් වූ අය මෙන් වැනෙන දුක් විඳින ජෙරුසලම් ජනයෙනි,
මෙය අසන්න.
22 නුඹලාගේ දෙවි සමිඳාණෝ නුඹලා ආරක්ෂා කරන සේක.
එතුමාණෝ මෙසේ වදාරන සේක:
”මාගේ උදහසින් නුඹලාට බොන්න දුන් මාගේ කුසලාන නුඹලා අතින් ඉවත් කරන්නෙමි.
මින්පසු නුඹලා වැනෙන පමණට මාගේ කෝපය නමැති කුසලානෙන් නොබොන්නහු ය.
23 ඒ කුසලාන නුඹලාට පීඩා කළ අයට එනම්, ‘අප විසින් නුඹලා පාගාගෙන යනු පිණිස බිම වැටී සිටින්නැ’යි කියමින් නුඹලාගේ පිටවල් පාරක් මෙන් සලකා ඒවා උඩින් ගිය අයට එය දෙන්නෙමි.”
