හය වන ටොලමි රජ දෙ වන දෙමෙත්‍රියස් රජුට ආධාර දීම
1 එකල මිසරයේ රජ තෙම මුහුදු වෙරළේ වැලි ඇට හා සමාන අති විශාල සේනාවක් රැස් කොට, බොහෝ නැව් ද ඇති ව, ඇලෙක්සන්දර්ගේ, රාජ්‍යය කූට උපායකින් අයිති කරගෙන එය තමාගේ රාජ්‍යයට එකතු කරගැනීමට උත්සාහ කෙළේ ය. 2 තවද, ඔහු සාමදානය පිළිබඳ ඒකාන්ත ප්‍රකාශන කරමින් සිරියාව බලා නික්ම ගියේ ය. ටොලමි ඇලෙක්සන්දර් රජුගේ මාමණ්ඩිය වූ බැවින් ඔහු සමාදරයෙන් පිළිගැනීමට රජතුමා අණ දී තිබිණි. නගර වාසීහු ද වාසල් දොරටු විවෘත කොට ඔහු පිළිගැනීමට නික්ම ගියෝ ය. 3 එහෙත්, නගරවලට ඇතුළු වීමට තිබුණු ආරක්ෂක සේනා සහිත එක එක බලකොටුවට ටොලමි යුද්ධ භටයන් බෙදා හැර තිබුණේ ය. 4 ඔහු අසෝතස් නුවරට පැමිණි විට දැවී ගිය දාගොන් දෙවියාගේ දේවාලය ද නටබුන් කොට තිබූ අසෝතස් නුවර සහ තදාසන්න ප්‍රදේශය ද ඔබමොබ විසුරුවාදමා තිබුණු මළකඳන් ද ජොනතන් විසින් යුද්ධයේ දී ගිනිබත් කරනු ලැබූ අයගේ පිළිස්සී ගොස් ඉතිරි වී තිබුණු මෘත දේහයන් මාවත දිගේ ගොඩ ගසා තිබුණු ආකාරය ද ඔහුට පෙන්වන ලදී. 5 ජොනතන් ගත් ක්‍රියා මාර්ගය රජු විසින් හෙළා දකිනු ලබති යි යන බලාපොරොත්තුවෙන් යුතු ව, ඔව්හු රජු හට සියල්ල ම විස්තර කළහ. එහෙත් රජ තෙම නිහඬ විය. 6 එවිට ජොනතන් තෙමේ රජතුමා අත්‍යාලංකාරයෙන් පිළිගැනීම සඳහා ජොප්පා නුවරට ගියේ ය. එහිදී ඔව්හු අන්‍යොන්‍ය වශයෙන් එකිනෙකා සාදරයෙන් පිළිගෙන රාත්‍රිය ගත කළහ. 7 ජොනතන් ද එලෙවුතෙරෙස් නම් ගංගාව දක්වා රජු හා සමඟ ගමන් කොට ජෙරුසලමට ආපසු පැමිණියේ ය. 8 ටොලමි රජ ද සෙලුසියාවේ මුහුදුබඩ ප්‍රදේශය දක්වා මුහුදු වෙරළේ පිහිටි නගර අල්ලාගත්තේ ය. මෙසේ කරමින් ඇලෙක්සන්දර් රජුට විරුද්ධ වූ ඔහුගේ දුෂ්ට සිතුම් පැතුම් සියල්ල ක්‍රියාත්මක කිරීමට කල්පනා කෙළේ ය. 9 ඉන්පසු ඔහු දෙමෙත්‍රියස් රජු වෙත තානාපතිවරුන් යවමින්, ”එන්න, අපි අන්‍යොන්‍ය සුහදතාවයේ ගිවිසුමක් කරගනිමු. දැන් ඇලෙක්සන්දර් රජු වෙත සිටින මාගේ දියණියන් මම ඔබට සරණ පාවා දෙමි. එවිට ඔබ ඔබේ පියාගේ රාජ්‍යය පාලනය කරන්නෙහි ය. 10 මා මරන්නට තැත්කළ ඒ මිනිසාට මාගේ දියණියන් සරණ පාවා දීම ගැන මම කණගාටු වෙමි”යි කීවේ ය. 11 ඔහු මෙසේ චෝදනා කෙළේ ඔහුගේ රාජ්‍යය අල්ලාගැනීමට ආශාවක් ඔහුට තිබුණු නිසා ය. 12 ඉන්පසු ටොලමි තම දියණියන් බලහත්කාරයෙන් පැහැර ගෙන ගොස් ඇය දෙමෙත්‍රියස්ට පාවා දී, ඇලෙක්සන්දර් සමඟ කලහ කොට ඔහුගෙන් වෙන් විය. ඔවුන්ගේ බද්ධ වෛරය ද හෙළි පෙහෙළි විය. 13 ඉන්පසු ටොලමි අන්තියෝකිය නගරයට ඇතුළු වී ආසියාවේ රාජකීය ඔටුන්න පැළඳ ගත්තේ ය. මෙලෙස ඔහුගේ හිස මත ඔටුනු දෙකක් තබාගනිමින්, ඔහු මිසරයේ ද ආසියාවේ ද ඔටුනු දෙකට ම හිමිකම් කියාගත්තේ ය. 14 ඒ කාලයේ දී සිලිසියාවේ සෙනඟ කැරලි ගැසූ බැවින්, ඇලෙක්සන්දර් රජ තෙම එහි ගොස් සිටියේ ය. 15 එහෙත් ඔහුට මේ පුවත් සැළවූ විට, ඔහු තමාගේ තරඟකරු සමඟ සටනට ඉදිරියට පැමිණියේ ය. ටොලමි ද සටන් බිමට වැද විශාල සේනාවක් සමඟ සටන් කොට ඔහු පලවා හැරියේ ය. 16 ඇලෙක්සන්දර් රජ ද සැඟවෙන පිණිස අරාබියට පැන ගියේ ය. එහෙත් ටොලමි රටවල් ජයග්‍රහණය නිමිති කොට උත්සව පැවැත්විය. 17 අරාබි ජාතික ශබ්දියෙල් ඇලෙක්සන්දර්ගේ හිස ගසා එය ටොලමි වෙත යැවී ය. 18 ඉන්පසු තෙදිනක් ගත වූ විට ටොලමි රජ ද මියගියේ ය. බලකොටුවල සිටි, ආරක්ෂක සේනාවෝ දේශයේ වැසියන් විසින් මරාදමනු ලැබූ හ. 19 මෙලෙස වර්ෂ එකසිය හැට හයේ දී දෙමෙත්‍රියස් රජකමට පත් විය.
දෙමෙත්‍රියස් සහ ජොනතන් අතර සම්බන්ධකම්
20 ඒ කාලයේ දී ම ජොනතන් ජෙරුසලමේ බලකොටුවට පහර දෙන පිණිස ජුදයාවේ සෙනඟ එකතු කොට, ඊට විරුද්ධ ව පාවිච්චි කිරීම සඳහා, නගර වටලන බොහෝ යන්ත්‍ර ද සෑදී ය. 21 එහෙත් ඔවුන්ගේ ජාතියට වෛර කළ ද්‍රෝහියෝ සමහර දෙනෙක් රජු වෙත ගොස් ජොනතන් බලකොටුව වටලන බව සැළ කෙළේ ය. 22 මේ ආරංචිය ඇසූ රජ කිපිණි. ඔහුට එපවත් දන්වනු ලැබූ වහා ම ඔහු පිටත් වී ටොලමයිස් බලා පැමිණියේ ය. නගරය වටලෑම නවතාලන ලෙසත් හැකි පමණ කඩිනමින් ටොලමයිස් නුවර දී තමා සමඟ සම්මන්ත්‍රණයක් සඳහා තමා හමු වන ලෙසත් ඔහු ජොනතන්ට ලියා දැන්වී ය. 23 එහෙත් මෙය ඇසූ ජොනතන් නගරය වටලෑම නොනවත්වා ම කරගෙන යන ලෙස අණ කෙළේ ය. ඉන්පසු ඔහු ඉශ්රායෙල්වරුන්ගේ ප්‍රජා මූලිකයන් සහ පූජකවරුන් අතරෙන් නියෝජිත පිරිසක් තෝරාගෙන 24 රන්, රිදී, ඇඳුම් සහ වෙනත් බොහෝ තෑගිබෝග ද රැගෙන අභියෝගාත්මක ලෙස රජතුමන් හමු වන පිණිස ටොලමයිස් නගරයට ඔවුන් යැවී ය. මෙලෙස ඔහු රජතුමාගේ සිත දිනාගත්තේ ය. 25 ඔහුගේ ජාතියේ ද්‍රෝ‍්හීන්ගෙන් එක් කෙනෙක් හෝ දෙදෙනෙක් හෝ ඔහුට විරුද්ධ ව චෝදනා කළ නමුත්, 26 රජ තෙමේ තමාට කලින් සිටි අය ඔහුට සත්කාර කළ අන්දමට ම ඔහුට සත්කාර කොට, ඔහුගේ මිත්‍රයන් ඉදිරිපිට දී ම ඔහු උසස් පදවියකට පත් කෙළේ ය. 27 රජ තෙම ඔහු නායක පූජකවරයෙකු කොට, ඔහු දැරූ වෙනත් නම්බු නාම පදවිවල ද ඔහු ස්ථීර කරමින්, අග්‍රගණ්‍ය රාජ මිත්‍රයන්ගේ ගණනට ඔහු ඇතුළත් කෙළේ ය. 28 ජුදයාව සහ සමාරියේ පළාත් තුන කප්පම්වලින් නිදහස් කරන ලෙසත්, ඒ වෙනුවට රන් කාසි තුන් සියයක් දීමටත් ඔහු රජතුමාට පොරොන්දු විය. 29 රජ ද ඊට එකඟ වී පහත දැක්වෙන කොන්දේසි අනුව මේ කරුණට අදාළ ලියවිල්ලක් ජොනතන්ට ලියා හැරියේ ය.
ජුදෙව්වරුන්ට දුන් බලපත්‍රය
එහි මෙසේ ලියා තිබිණි: 30 ”සැරදේ වා! දෙමෙත්‍රියස් රජුගෙන් ඔහුගේ සොහොයුරු ජොනතන් සහ ජුදා ජනතාව වෙතට යි. 31 අපේ ඥාති සොහොයුරෙකු වූ ලස්තේනස්ට අපි ඔබ ගැන දන්වා යැවීමු. ඔබේ දැනගැනීම සඳහා අපේ ලියවිල්ලේ මේ පිටපත දැන් අපි ඔබ වෙත එවන්නෙමු. 32 සැරදේ වා! දෙමෙත්‍රියස් රජුගෙන් ඔහුගේ පියා වූ ලස්තේනස් වෙතට යි. 33 ජුදා ජනතාව අපේ මිත්‍රයෝ ය. අප කෙරෙහි ඇති ඔවුන්ගේ යුතුකම් ඔව්හු ඉටු කරති. අප කෙරෙහි ඇති ඔවුන්ගේ හොඳ හිත නිසා අපේ ත්‍යාගශීලී භාවය ඔවුන්ට දක්වන්නට අපි තීරණය කරගතිමු. 34 ජුදා දේශයට සහ අපයිරෙමා, ලිඩ්ඩා සහ රාමතයිම් යන ප්‍රදේශ තුනට ඇති ඔවුන්ගේ අයිතිය අපි සහතික කරමු. මේවා ද මේවායින් නඩත්තු වූ සියලු ප්‍රදේශ ද සමාරිය දේශයෙන් ගත් ජුදයාවට යා කරන ලද්දේ ජෙරුසලමේ පුද පඬුරු ඔප්පු කරන සියල්ලන්ගේ ප්‍රයෝජනයට ය. එසේ කරන ලද්දේ රජතුමා විසින් අවුරුදුපතා ධාන්‍ය අස්වැන්නෙන් සහ පලතුරු අස්වැන්නෙන් අය කරන ලද රාජකීය බදු මුදල වෙනුවට ය. 35 අපට ගෙවිය යුතු දසයෙන් කොටසේ බද්දෙන් සහ තීරු බද්දෙන් ද ලේවායවලින් ගත යුතු බද්දෙන් ද අපට ගෙවිය යුතු රාජකීය බද්දෙන් ද අද පටන් අපි ඔවුන් සියලු දෙනා නිදහස් කොට හරිමු. 36 එහෙත්, මේ නිදහසේ ප්‍රකාශනවලින් එකක් වත් අද පටන් කිසිදාක අහෝසි නොවනු ඇත. 37 මේ ලියවිල්ලෙන් පිටපතක් සාදා එය ජොනතන්ට භාර දී ශුද්ධ කන්දේ පැහැදිලි ව පෙනෙන ස්ථානයක එය ප්‍රදර්ශනය කිරීම ඔබේ වගකීම වේ.”
ජොනතන්ගේ හමුදා දෙ වන දෙමෙත්‍රියස් රජ බේරා ගැනීම
38 ස්වකීය පාලනය යටතේ රටේ සාමය පැවතෙන බවත්, කිසිවෙකු තමාට විරුද්ධ ව නොනැඟිටින බවත්, දෙමෙත්‍රියස් දුටු විට ඔහු තම සේනාව විසුරුවා හැර සියලු හේවායන්ට තම නිවෙස් බලායන්නට අවසර දුන්නේ ය. එහෙත් විජාතිකයන්ගේ දිවයින්වලින් සේවයට බඳවාගෙන පුහුණු කළ විදේශීය යුද්ධ භටයින්ට එසේ යන්න අවසර නුදුන් බැවින්, ඔහුගේ පියවරුන්ට හමුදා භටයන් සේ සේවය කළ පැරැන්නන්ගේ බද්ධ වෛරයට ඔහු ලක් විය. 39 එවිට ඇලෙක්සන්දර්ගේ පෙර සහායකයෙකු වූ ට්‍රිපෝ නමැත්තා, දෙමෙත්‍රියස්ට විරුද්ධ ව යුද්ධ භටයන් කොඳුරනු දැක, ඇලෙක්සන්දර්ගේ බාල පුත් ඇන්ටිඕකස් ඇතිදැඩි කළ යාම්ලෙතු නමැති අරාබි ජාතිකයා වෙත ළඟා විය. 40 එසේ ළඟා වී ඒ බාල පුත්‍රයා ඇලෙක්සන්දර් වෙනුවට රාජ පදවියට පත් කරනු ලබන පිණිස ඔහුට ඒ දරුවා භාර දෙන ලෙස බල කරමින් ඉල්ලා සිටියේ ය. දෙමෙත්‍රියස්ගේ තීරණය ගැනත්, යුද්ධ භටයන් අතර ඒ නිසා ඇති වූ කලකිරීම ගැනත් ඔහු ඔහුට දැන්වී ය. තවද, ඔහු එහි බොහෝ කාලයක් ගත කෙළේ ය. 41 ආරක්ෂක සේනා ඉශ්රායෙල්වරුන්ට විරුද්ධ ව නිතර ම සටන් කරන බැවින්, ජෙරුසලමේ බලකොටුවේ හා අනෙකුත් බලකොටුවලින් ඔවුන් පහකරන ලෙස ඉල්ලා ජොනතන් දෙමෙත්‍රියස් රජ වෙත දූතයන් යැවී ය. 42 දෙමෙත්‍රියස් ජොනතන් වෙත පිළිතුරු යවමින්, ”ඔබත් ඔබේ ජාතියත් උදෙසා මා මෙය කරනු පමණක් නොව, හොඳ අවස්ථාවක් ලත්විට, ඔබටත් ඔබේ ජාතියටත් ගරුසම්මාන පිරිනැමීමට ද මම කැමැත්තෙමි. 43 මගේ යුද්ධ භටයන් සියල්ලන් ම මා අත්හැර ගොස් සිටින බැවින් දැනට ඔබ මා වෙත ආධාර බළ ඇණි එව්වොත් යෙහෙකැ”යි දැන්වී ය. 44 ජොනතන් ද අන්තියෝකිය නුවර සිටි, පුහුණුව ලත් සෙබළුන් තුන් දහසක් ඔහු වෙත යැවී ය. ඔවුන් රජු වෙත ළඟා වූ විට, ඔවුන්ගේ පැමිණීම ගැන රජ තෙමේ ඉතා සතුටු විය. 45 පුරවැසියෝ එක් ලක්ෂ විසිදහසක් පමණ දෙනා රජතුමන් මරාදැමීමේ අදහසින් යුතු ව නගරයේ මධ්‍යස්ථානයේ ගොඩගැසී සිටගත්හ. 46 එහෙත් රජු මාලිගාවෙහි සැඟවුණු බැවින් පුරවැසියෝ නගරයේ මහා මාර්ගවලට වී පහර දෙන්නට වූ හ. 47 එවිට රජ තෙම තමාට ආධාර කරන පිණිස ජුදෙව්වරුන් කැඳවී ය. ඔව්හු ද එක්රැස් ව රජු පිරිවරා සිටගත්හ. ඉන්පසු ව නගරයේ විසිරී ගිය ඔව්හු එදින එහි වැසියන්ගෙන් එක් ලක්ෂයක් පමණ අය මරාදැමූ හ. 48 ඔව්හු නගරය ගිනි ලා, එවිට ම ඉතා මහත් කොල්ලයක් ද පැහැරගෙන රජුට ආරක්ෂාව සැලැසූ හ. 49 ජුදෙව්වරුන් නගරය අල්ලාගත් බව නගර වැසියන් දුටු විට, ඔව්හු අධෛර්යයට පත් වී රජතුමන්ට බැගෑපත් ලෙස ආයාචනා කරමින්, 50 ”අපට සාමය දෙන්න. ජුදෙව්වරුන් අපටත් නුවරටත් විරුද්ධ ව කරන සටන නවත්වා දෙන්නැ”යි ඉල්ලූ හ. 51 ඔව්හු මෙසේ කියා තමන්ගේ යුද්ධායුධ ඉවත ලා සාමදානයට එකඟ වූ හ. මෙසේ ජුදෙව්වරු රජු ඉදිරියෙහිත් රාජ්‍යයේ සෙසු අය ඉදිරියෙහිත් යසෝකීර්තිය ලැබූ හ. මෙලෙස ඔව්හු ඔහුගේ රාජ්‍යය තුළ කීර්තිය හිමි කරගෙන කොල්ලයත් රැගෙන ආපසු ජෙරුසලමට පැමිණියහ. 52 දෙමෙත්‍රියස් රජ තෙමේ නොකඩවා තම රාජ්‍යය පාලනය කරගෙන ගියේ ය. ඒ පාලනය යටතේ රටේ සාමය ඇති විය. 53 එහෙත් දෙමෙත්‍රියස් රජ තෙම තමා වූ පොරොන්දු සියල්ල ම කඩ කරමින්, ජොනතන් තමාට කළ සේවාවන් වෙනුවට කිසිවක් ආපසු නො දී, ඔහුට විරුද්ධ ව හරස් කපමින් ඔහු සමඟ කලහ කෙළේ ය.
ජොනතන් විරුද්ධ ව සිටීම
54 ඉන්පසු ට්‍රිපෝ, කුඩා දරුවා වන, ඇන්ටිඕකස් සමඟ ආපසු පැමිණියේ ය. ඒ කුඩා දරුවා රජකමට පත් කොට ඔහුට ඔටුනු පළඳවනු ලැබී ය. 55 දෙමෙත්‍රියස් විසින් හදිසියේ අස් කරනු ලැබ සිටි යුද්ධ භටයෝ සියලුදෙනා ම ඇන්ටිඕකස් පිරිවරාගෙන දෙමෙත්‍රියස්ට විරුද්ධ ව සටන් කරන්නට වූ හ. දෙමෙත්‍රියස් පරාජය වී ආපසු හැරී පලා ගියේ ය. 56 ට්‍රිපෝ ද ඇතුන් අල්ලාගෙන අන්තියෝකිය නුවර ද යටත් කරගත්තේ ය. 57 ඉන්පසු, යොවුන් වියේ සිටි ඇන්ටිඕකස් ජොනතන්ට ලියා යවමින්, ”මම ඔබ නායක පූජක පදවියෙහි ස්ථීර කොට, පළාත් සතරකට අධිපති කොට, ”රජ මිත්‍රයා” යන නම්බු නාමය ද ඔබට ප්‍රදානය කරමි”යි දැන්වී ය. 58 තවද ඔහු ජොනතන් වෙත ස්වර්ණමය තැටියක් ද යවා, ස්වර්ණමය පාත්‍රවලින් පානය කිරීමටත් රාජකීය වස්ත්‍ර සහ ස්වර්ණමය උරහිස පළඳනා පැළඳීමටත් අවසර දුන්නේ ය. 59 ඇරත් ඔහු ජොනතන්ගේ සොහොයුරු සීමොන් තීර් සිට මිසරයේ දේශ සීමා දක්වා යුද්ධ කොමසාරිස් වශයෙන් පත් කෙළේ ය. 60 ඉන්පසු ජොනතන් එතැනින් නික්ම විත් ට්‍රාන්ස්යුප්‍රටීස් සහ එයට යාබද නගර ඔස්සේ ගමන් කරන්නට වූ විට, මුළු සිරියන් හමුදාව ඔහුගේ ආධාරයට විත් ඔහු පිරිවරා ගත්හ. ඔහු අස්කලොන් නුවරට පැමිණි විට එහි වැසියෝ ද මහත් හරසරින් ඔහු පිළිගත්හ. 61 ඔහු එතැනින් ගාසා නුවර දක්වා ගිය විට එහි වැසියෝ ඔහුට ඇතුළු වීමට ඉඩ නුදුන්හ. එබැවින් ඔහු එය වටලා තදාසන්න පෙදෙස් ගිනිබත් කොට ඒවා කොල්ලකෑවේ ය. 62 එවිට ගාසා නුවර සෙනඟ ජොනතන්ට ආයාචනා කරන්නට වූයෙන්, ඔහු ඔවුන් සමඟ සාමදාන විය. එහෙත් ඔහු ඔවුන්ගේ නායකයන්ගේ පුත්‍රයන් ප්‍රාණ ඇපකරුවන් වශයෙන් අල්ලාගෙන ඔවුන් ජෙරුසලම් නගරයට යැවී ය. ඉන්පසු ඔහු දේශය මැදින් දමස්කස් නුවර දක්වා ගමන් කෙළේ ය.
63 එවිට ජොනතන්ට තමන් පදවියෙන් නෙරපීම සඳහා දෙමෙත්‍රියස්ගේ සෙන්පතියන් ගලීලයේ පිහිටි කාදේෂ් නුවරට පැමිණ ඇති බව ඔහුට සැළ විය. 64 ඔහු තම සහෝදර සීමොන් දේශයෙහි නවත්වා ඔවුන් හමු වීමට ගියේ ය. 65 සීමොන් බෙත්-ශූර් නගරය වටලා දවසින් දවස ඊට පහර දෙමින්, එහි වැසියන් සාමදානය ඉල්ලා ආයාචනය කරන තෙක් ඒ නගරය වටලාගෙන සිටියේ ය. 66 මෙසේ ඔවුන් සාමදානයට එකඟ වූ විට ඔහු එය ඔවුන්ට දුන්නේ ය. එහෙත් ඔහු ඔවුන් නගරයෙන් නෙරපාදමා එය අල්ලාගෙන එහි ආරක්ෂක සේනාවක් තැබී ය. 67 ඒ අතරතුරේ දී ජොනතන් සහ ඔහුගේ සේනාව ගෙනසෙරෙත් මුහුද අද්දර කඳවුරු බැඳගෙන සිට, අලුයම අවදි ව උදය කාලයේ ම හාශෝර් තැනිතලාවට පැමිණියාහ. 68 විදේශිකයන්ගේ හමුදාව ඔවුන්ට පහර දීම සඳහා කඳුකරයෙහි සේනාවක් නවත්වා තබා, තුමූ තැනිතලාවෙහි යුද්ධ කරන පිණිස ඉදිරියට පැමිණියහ. 69 ප්‍රධාන සේනාංකය ජුදෙව්වරුන් වෙත පළමුවෙන් ළඟා වන විට, සැඟවී සිටි යුද්ධ භටයෝ පිටතට අවුත් කලින් පහර දුන්හ. 70 එවිට ජොනතන් සමඟ සිටි සියල්ලෝ ම පලාගිය හ. ඉතිරිවූයේ හමුදාවේ සෙන්පතින් වූ අබ්සලොම්ගේ පුත් මතතියස් සහ කල්පිගේ පුත් ජූදස් පමණ ය. 71 එවිට ජොනතන් වේදනාවෙන් තමාගේ වස්ත්‍ර ඉරාගෙන හිස මත දූවිලි දමාගෙන යාච්ඤා කෙළේ ය. 72 ඉන්පසු ඔහු යළිත් සටනට අවුත් සතුරන් පලවා හැරියේ ය. ඔව්හු ද පලා ගියහ. 73 ඔහුගේ ම සේනාවෙන් පලා ගිය අය මෙය දුටු විට, ඔව්හු ඔහු වෙත, පෙරළා අවුත් සතුරු කඳවුර පිහිටි කාදේෂ් දක්වා සතුරන් ලුහුබැඳ ගොස්, එහි කඳවුරු බැඳගත්හ. 74 එදින විදේශිකයන්ගේ යුද්ධ භටයන්ගෙන් තුන් දහසක් පමණ මැරුම්කෑහ. ඉන්පසු ජොනතන් ජෙරුසලමට ආපසු පැමිණියේ ය.
