ඉදුමියවරුන්ට සහ අම්මොනිවරුන්ට විරුද්ධ යුද්ධ ව්‍යාපාරය
1 පූජාසනය ගොඩනඟනු ලැබූ බවත්, කලින් තත්ත්වයට ම ශුද්ධස්ථානය අලුත්වැඩියා කරනු ලැබූ බවත්, අවට සිටි ජාතීන් ඇසූ විට ඔව්හු තදින් රොස්වූ හ. 2 ඔව්හු එසේ රොස් වී ඔවුන් අතර විසූ ජාකොබ්ගේ මුළු වංශය ම විනාශ කරදැමීමටත් තීරණය කරගෙන, ජුදා ජාතික පුරවැසියන් ඝාතනය කිරීමටත්, පිටමං කිරීමටත් පටන්ගත්හ.
3 ඉදුමියාවේ අක්‍රබත්තෙන් නම් පෙදෙසේ ඒසව්ගේ ජනයා ඉශ්රායෙල්වරුන් වටලා සිටි බැවින්, ජූදස් ඒ ජනයාට විරුද්ධ ව සටන් කොට දරුණු ලෙස ඔවුන් පරාජය කොට ඔවුන් කොල්ලකෑවේ ය. 4 මාවත්වල සැඟවී සිට සිය සෙනඟට පහර දුන්, ඔවුන්ට තර්ජනයක් සහ මලපතක් වැනි වූ, බේයන්ගේ වැසියන්ගේ දුෂ්ටකම ද ජූදස්ට සිහි විය. 5 ඔහු ඔවුන්ගේ ම කොත්වල ඔවුන් අවහිර කොට තබා ඔවුන් වටලා ඔවුන් මරණයට තීන්දු කෙළේ ය. ඉන්පසු ඔහු ඒ කොත්වලට ගිනිතබා, සියල්ලන් ම ඒවා තුළ සිටිය දී ම, ඒවා ගිනිබත් කෙළේ ය. 6 ඉන්පසු ඔහු අම්මොනිවරුන් වෙත ගියේ ය. එහි දී ඔහුට බලසම්පන්න භට සේනාවක් ද ඔවුන්ගේ නායකයා වන තිමෝතියස් සමඟ විශාල සෙනඟක් ද මුණගැසුණෝ ය. 7 ඔහු ඔවුන්ට විරුද්ධ ව බොහෝ සෙයින් සටන් කොට ඔවුන් පලවා හැර ඔවුන් කපා කොටාදැම්මේ ය. 8 ඔහු ද ජාසෙර් සහ එය අවට ගම් අල්ලාගත් පසු ජුදා දේශයට ආපසු ගියේ ය.
සටන් ඇරඹීම
9 ඒ කාලයේ දී ගිලියද් දේශයේ සිටි විජාතිකයෝ ඔවුන්ගේ ප්‍රදේශයේ වාසය කළ ඉශ්රායෙල්වරුන්ට විරුද්ධ ව ඔවුන් විනාශ කරන පිණිස එකමුතු වූ හ. එහෙත් ඔව්හු ද තේමාහි බලකොටුවේ සැඟවී පහත දැක්වෙන ලිපිය ජූදස් සහ ඔහුගේ සහෝදරයන් වෙත යැවූ හ. එහි මෙසේ ලියා තිබුණි. 10 ”අප වටේට සිටින විජාතිකයෝ අප නසා වනසාලන පිණිස අපට විරුද්ධ ව එකමුතු වී සිටිති. 11 අප සැඟවී සිටින බලකොටුවට ද පහර දීමට ඔව්හු සූදානම් වන්නෝ ය. ඔවුන්ගේ හමුදාවල සෙන්පතියා තිමෝතියස් ය. 12 අපට දැනටමත් බොහෝ අලාභහානි සිදු වී ඇති බැවින්, හනික අවුත් ඔවුන්ගේ අත්අඩංගුවෙන් අප ගළවාගන්න. 13 තුබියන්වරුන් අතර වාසය කරන අපේ දේශවාසීන් සියල්ලන් ම මරාදමා ඇත. ඔවුන්ගේ අඹුදරුවන් වහල්කමට ගෙන ගොස් ඇත. ඔවුන්ගේ වස්තුව ද ඔව්හු උදුරාගෙන ඇත. මෙලෙස දහසක් පමණ ශක්තිසම්පන්න හමුදාවක් ඔවුන් විසින් එහි විනාශ කර දමා ඇත.” 14 මේ ලිපිය කියවමින් සිටින විට, පළමු ආරංචිවලට සමාන, ආරංචි රැගත් තවත් දූත පිරිසක්, සෝදුකින් තමන්ගේ ඇඳුම් ඉරාගෙන, ගලීලයෙන් පැමිණියහ. 15 ඔවුන් දැන්වූයේ, ”ටොලමයිස් තීර් සහ සීදොන් යන නුවරවල ජනයා මුළු විජාතික ගලීලයේ ම සෙනඟ සමඟ අප විනාශ කරන පිණිස පෙරමුණ බැඳගත්හ”යි කියා ය. 16 ජූදස් සහ සෙනඟ මෙය ඇසූ විට, සතුරන්ගෙන් පහර ලැබ බොහෝ පීඩා විඳින තමන්ගේ දේශවාසී ජනතාව සඳහා කුමක් කළ යුතු ද යන්න ගැන තීරණයක් ගැනීමට මහා සභාවක් රැස් කරවූ හ. 17 ජූදස් ද ඔහු සොහොයුරු සීමොන්ට කතා කොට, ”ඔබේ මිනිසුන් තෝරාගෙන ගලීලයේ වසන ඔබේ රට වැසියන් වෙත ගොස් ඔවුන්ට සහනය දෙන්න. මම ද මාගේ සහෝදර ජොනතන් ද ගිලියද් දේශයට යන්නෙමු”යි කී ය. 18 තවද ඔහු ශෙකරියාගේ පුත් ජෝසප් ද සෙනඟගේ නායකයා වන අසරියා ද කැඳවා, ජුදා දේශය මුර කරන පිණිස ඔවුන් නවතා, ඔවුන්ට අණ කරමින්, 19 ”මේ සෙනඟ භාර ගෙන අප හැරී එන තෙක් විජාතිකයන් සමඟ යුද්ධයට නොයන්නැ”යි කීවේ ය. 20 මෙලෙස ගලීලයෙහි සටනට යන පිණිස සීමොන්ට භටයෝ තුන්දහසක් ද ගිලියද් දේශය සඳහා ජූදස්ට භටයෝ අටදහසක් ද දෙනු ලැබූ හ.
යුද්ධ ව්‍යාපාරය
21 සීමොන් ගලීලයට ඇතුළු වී විජාතිකයන් හා සමඟ බොහෝ සටන් කොට ඔවුන් හිස් ලූ ලූ අත පලවා හැරියේ ය. 22 ඔහු ටොලමයිස් නුවර වාසල් දොරටුව දක්වා ඔවුන් ලුහුබැඳ ගියේ ය. ඔවුන්ගෙන් තුන්දහසක් පමණ භටයෝ මිය ගියෝ ය. ඔව්හු ඔවුන්ගේ කොල්ලය ද එකතු කරගත්තෝ ය. 23 ඉන්පසු සීමොන් ගලීලය සහ අර්බත්තා දේශවල ජුදා ජාතිකයන් ද ඔවුන්ගේ අඹුදරුවන් ද ඔවුන් සතු මුළු වස්තුව ද තමා සමඟ රැගෙන, ඉමහත් ප්‍රීති සන්තෝෂයෙන් යුතු ව ඔවුන් සියල්ලන් ම ජුදා දේශයට ගෙනාවේ ය.
24 ඒ අතරතුරේ දී ජූදස් මකබියස් ද ඔහුගේ සහෝදර ජොනතන් ද ජොර්දාන් ගඟෙන් එතෙර වී පාළුකරය ඔස්සේ තුන් දවසක ගමන් ගියෝ ය. 25 එහි දී ඔවුන්ට නබතියන්වරු හමු වූ හ. මේ නබතියන්වරු ඔවුන් සමඟියෙන් පිළිගෙන ගිලියද් දේශයේ විසූ ඔවුන්ගේ සහෝදරයන්ට සිදු වූ සියල්ල විස්තර කළෝ ය. 26 ඔව්හු කතා කොට, ජුදා ජාතිකයන් බොහෝ දෙනෙකු බෝශ්රා, බොසොර්, අලේමා, චස්පෝ, මාකද් සහ කර්ණයිම් යන විශාල බලකොටු නගරවල සිරගත කරනු ලැබූ බවත්, 27 සෙස්සන් ගිලියද් දේශයේ අනික් නගරවල වටලනු ලැබ සිටින බවත්, ඊට පසු දින ම සතුරන් මේ බලකොටුවලට පහර දී ඒවා අල්ලාගෙන එක දවසක දී ම ඒවායේ සිටින සෙනඟ අකාමකාදැමීමට යෝජනා කරගෙන සිටින බවත් දැන්වූ හ.
28 එවිට ජූදස් සහ ඔහුගේ සේනාව එක් වර ම පාළුකරයේ පාරෙන් හැරී බොශ්රා නුවර වෙත ගමන් කළහ. ඒ නුවර අල්ලාගත් පසු ඔව්හු ඒ නුවර සිටි සියලු පිරිමින් කඩුවෙන් මරා නුවර කොල්ලකා එය ගිනිබත් කළහ. 29 රෑ බෝ වූ විට ඔව්හු සියල්ලෝ ම ඒ ස්ථානයෙන් නික්ම දතේමා නුවර බලකොටුවට පැමිණෙන තෙක් ගමන් කළහ. 30 අරුණාලෝකයත් සමඟ ම, බලකොටුව අල්ලා ගැනීම සඳහා ඉණිමං සහ යුද්ධ යන්ත්‍ර පිහිටුවන, ගණන් කළ නොහැකි තරම් විශාල පිරිසක් ඔව්හු දුටුවෝ ය. පහරදීම ඇරඹුණා පමණි. 31 පහරදීම අරඹා, හොරණෑ හඬට මුසු වූ යුද ගොස ද ඇති ව, රණ හඬ අහස දක්වා නැඟෙන අයුරු ජූදස් දුටු විට, 32 ඔහු සේනා භටයන් අමතමින්, ”අද දින ඔබ සටන් කළ යුතු ය. ඔබේ රට වැසියන් උදෙසා ඔබ සටන් කළ යුතු ය”යි කී ය. 33 ඉන්පසු ඔහු භටයන් සේනාංක තුනකට බෙදා, හොරණෑ හඬ ද මහහඬින් කරන යාච්ඤා ද ඇති ව සතුරාගේ පිටුපසින් ඉදිරියට ආවේ ය. 34 තිමෝතියස්ගේ හමුදාවෝ මේ තැනැත්තා මකබියස් බව තේරුම්ගත් විට, ඔහු එන්නට කලින් පලා ගියහ. මකබියස් ද ඔවුන් අන්ත පරාජයට පත් කෙළේ ය. ඒ දවසේ දී ඔවුන්ගේ සෙනඟගෙන් අට දහසක් පමණ මියගියහ. 35 ඉන්පසු ඔහු වෙන අතකට හැරී ගොස් අලේමා නගරයට පහර දී එය අල්ලාගෙන එහි සිටි සියලු පිරිමින් මරාදමා, නගරය කොල්ලකා එය ගිනිබත් කෙළේ ය. 36 ඔහු එතැනින් පිටත් වී ගොස් චස්පෝ, මාකද්, බොසොර් යන ගිලියද් දේශයේ ඉතිරි නගර අල්ලාගත්තේ ය. 37 මේ සිද්ධීන්ට පසු ව තිමෝතියස් තවත් හමුදාවක් රැස්කරගෙන නදියෙන් එගොඩ රපොන් නම් ස්ථානයට ඉදිරිපිටින් කඳවුරු බැන්දේ ය. 38 ජූදස් ද කඳවුරු ගැන ඔත්තු බැලීමට මිනිසුන් යැවී ය. ඔව්හු ආපසු පැමිණ මෙසේ වාර්තා කළහ: ”තිමෝතියස් සමඟ විජාතිකයෝ සියලු දෙනා අප වටකරගෙන සිටිති. 39 ඒ හමුදාවට උදව්වට කුලියට ගත් අරාබි ජාතිකයන් ඇතුළු ඉතා විශාල සේනාවක් සිටිති. ඔව්හු නදියෙන් එගොඩ කඳවුරු බැඳගෙන ඔබට පහර දීමට දැන් සූදානම් ව සිටිති.” එවිට ජූදස් ඔවුන් සමඟ සටනට ගියේ ය. 40 ඔහු තම හමුදාවන් සමඟ නදියට ළඟාවෙද්දී, තිමෝතියස් තම හමුදාවේ සේනාපතීන් අමතා, ”ජූදස් පළමුවෙන් ගඟෙන් මෙතෙර වුවහොත් ඔහුට ලොකු වාසියක් අත් වෙන බැවින් ඔහුට විරුද්ධ ව සටන් කිරීමට අපට නුපුළුවන. 41 එහෙත්, ඔහු බිය වී ගඟෙන් එගොඩ ම කඳවුරු බැඳගන්නේ නම්, එයින් අපට වාසියක් අත්වන බැවින්, අපි ඔහු වෙත එතෙර වන්නෙමු”යි කීවේ ය.
42 ජූදස් ද ගංගාවට ළඟා වූ විට ම ගංගාව දිගට ම සෙනඟගේ පාලක නිලධාරීන් සිටුවා ඔවුන්ට අණ කරමින්, ”කිසිවෙකුට තමන්ගේ කඳවුරු බැඳීමට ඉඩ නොදෙන්න. සියල්ලන් ම සටනට යා යුතු ය”යි කී ය. 43 ඔහු පළමුවෙන් ම ගඟෙන් එගොඩ ව සතුරා සිටි පැත්තට ගියේ ය. මුළු සෙනඟ ද ඔහු පස්සේ ගියහ. එවිට විජාතිකයෝ සියලු දෙන ම ඔවුන් සිටි තැන්වලින් පලවා හරිනු ලැබූ හ. ඔව්හු තමන්ගේ යුද ආයුධ ඉවතදමා කර්ණයිම් නුවර ශුද්ධ භූමියේ සැඟවෙන පිණිස එහි දිව ගියහ. 44 ජුදෙව්වරු පළමුවෙන් නුවර අල්ලාගෙන සියල්ලන් ම එහි ඇතුළත සිටිය දී ම එය ගිනිබත් කළහ. මෙලෙස කර්ණයිම් නුවර ද පරාජය කරනු ලැබී ය. ජූදස්ට විරුද්ධ ව නැඟිට සිටීමට තවදුරටත් සතුරාට නොහැකි විය.
45 ඉන්පසු ජූදස් ගිලියද් දේශයෙහි වාසය කළ සියලු ඉශ්රායෙල්වරුන් ජුදා දේශයට කැඳවාගෙන යනු පිණිස, ඔවුන්ගේ ලොකු කුඩා සියල්ලන් අඹුදරුවන් හා වස්තුව ද සමඟ රැස් කරවී ය. ඔව්හු අති විශාල සමූහයක් වූ හ. 46 මෙලෙස ඔව්හු ශක්තිසම්පන්න බලකොටුවක් වූ, පාර දෙපස විශාල නගරයක් වූ, එප්‍රොන් දක්වා ගියෝ ය. දකුණින් හෝ වමෙන් හෝ ගොස් පාර දෙපසින් ම වූ ඒ නගරය පසු කර යා නොහැකි වූ බැවින්, එය මැදින් ම ගමන් කරන්නට ඔවුන්ට සිදු විය. 47 එහෙත් ඒ නුවර වාසීහු ඔවුන්ට එසේ යාමට අවසර නො දී, කලින් ම වාසල් දොරටු ගලින් අහුරාදැම්මෝ ය. 48 එවිට ජූදස් ඔවුන් වෙත සාම පණිවුඩයක් යවමින්, ”ඔබේ දේශය මැදින් අපේ රටට යාමට අපට අවසර දෙන්න. කිසිවෙක් ඔබට කිසිදු හානියක් නොකරන්නේ ය. අපට වුවමනා කර ඇත්තේ මෙය මැදින් ගමන් කිරීමට පමණකි”යි කියා ඇරියේ ය. එහෙත් ඔව්හු ඔහුට දොරටු විවෘත නොකළහ. 49 එවිට ජූදස් තම සේනාංකය අමතමින් සෑම කෙනෙකු ම තම තමන් නැවතුණ ස්ථානයෙහි ම නැවතී සිටින ලෙස අණ කෙළේ ය. 50 යුද සෙබළෝ සටනට සැරසී සිටගත්හ. ජූදස් මුළු දිවා රෑ දෙක්හි ම නුවරට පහර දුන් පසු එය ඔහුගේ අත්වලට පාවා දෙන ලදී. 51 එවිට ඔහු එහි වැසියන් වූ පිරිමින් සියලු දෙනා ම මරාදමා, නගරය පොළොවට සමතලා කර, එය කොල්ලකා, නගරය මැදින්, මළකඳන් උඩින් ගමන් කෙළේ ය. 52 ඉන්පසු ජුදෙව්වරු ජොර්දාන් ගඟෙන් එතෙර වී, බෙත්-ෂාන් නුවර ඉදිරිපිටින් පිහිටි මහා මිටියාවතට ගියෝ ය. 53 ජුදා දේශයට ළඟා වන තෙක් මුළු මාර්ගය දිගට ම යන්නට ප්‍රමාද වන අය එකතු කරමින් ද, සෙනඟ ධෛර්යවත් කරවමින් ද, ජූදස් තම සෙනඟ හසුරුවමින් සිටියේ ය. 54 ඉන්පසු ඔව්හු, එක මිනිසෙකු වත් නැති කර නොගෙන සුව සේ යෙහෙන් ආපසු පැමිණි බැවින්, මහත් ප්‍රීති සන්තෝෂයෙන් සියොන් කන්දට නැඟී, දවන යාග පූජා ඔප්පු කළෝ ය.
ජම්නියා නගරය පරාජය වීම
55 ජූදස් සහ ජොනතන් ගිලියද් දේශයේ ද ඔවුන්ගේ සහෝදර සීමොන් ටොලමයිස් නුවර ඉදිරිපිටින් වූ ගලීලයේ ද සිටින විට, 56 සේනාධිපතියන් වූ සෙකරියාගේ පුත් ජෝසප් ද අශරියා ද ජූදස් සහ පිරිසගේ වීර ක්‍රියාත්, ඔවුන් ඉතා සාර්ථක ලෙස සටන් කළ ආකාරයත් අසා, 57 ඔව්හු එකිනෙකා සමඟ කතා කරමින්, ”අපිත් කීර්තිය ලබාගනු පිණිස ගොස් අප අවට සිටින ජාතීන්ට විරුද්ධ ව සටන් කරමු”යි කීවෝ ය. 58 ඉන්පසු ඔව්හු තම සේනා භටයන්ට අණ දෙමින් ජම්නියා නුවරට විරුද්ධ ව සටන් කළෝ ය. 59 එහෙත් ගෝර්ජියස් නමැත්තා තමාගේ සෙනඟ සමඟ ඔවුන්ට විරුද්ධ ව සටන් කිරීම පිණිස නුවරින් පිටතට පැමිණියේ ය. 60 එවිට ජෝසප් සහ අශරියා පරදවා පලවා හරිනු ලැබ, ජුදා දේශයේ සීමාවන් දක්වා ම ඔව්හු ලුහුබඳවාගෙන යනු ලැබූ හ. ඒ දවසේ දී ඉශ්රායෙල්වරු දෙදහසක් පමණ මරුමුවට පත් වූ හ. 61 මෙලෙස සෙනඟ ජූදස්ට සහ ඔහුගේ සහෝදරයන්ට ඇහුම්කන් නො දී තමන්ගේ ම ශූරතාව කෙරෙහි විශ්වාසය තැබූ බැවින් ඔවුන්ට අන්ත පරාජයක් අත් විය. 62 මොවුහු ඉශ්රායෙල්වරුන්ගේ විමුක්තිය භාර දුන් අයට සුදුසු, ගතිගුණ ඇත්තෝ නොවූ හ.
ජයග්‍රහණ
63 එහෙත් වීරයන් වන ජූදස් ද ඔහුගේ සහෝදරයෝ ද මුළු ඉශ්රායෙල් දේශය තුළත්, මොවුන්ගේ නම සඳහන් කරනු ලැබූ සියලු ජාතීන් අතරත් ඉමහත් කීර්තියක් ලැබූ හ. 64 ඔවුන්ට හරසර දක්වන පිණිස සෙනඟ ඔවුන් වටා රැස්වූ හ. 65 ඉන්පසු ජූදස් දකුණුදිග රටේ විසූ ඒදොම්වරුන්ට විරුද්ධ ව සටන් කරන පිණිස තම සහෝදරයන් සමඟ ගමන් කෙළේ ය. ඔහු හෙබ්‍රොන් නුවරට හා ඊට යාබද ව පිහිටි ගම්වලට පහර දී එහි බලකොටු කඩා බිඳදමා එහි වටේට වූ කොත් සියල්ල ම ගිනිබත් කෙළේ ය. 66 ඉන්පසු ඔහු එතැනින් නික්ම පිලිස්තිවරුන්ගේ දේශයට යන පිණිස මරිසා නගරය මැදින් ගමන් කෙළේ ය. 67 එදින සටනේ දී මැරුම්කෑ අය අතර පූජකවරු සමහර දෙනෙක් ද වූ හ. එසේ වූයේ නුවුවමනා ලෙස ඔවුන් සිය දස්කම් පෑම සඳහා සටනට යාමෙන් කළ මෝඩකම නිසා ය. 68 ඉන්පසු ජූදස් පිලිස්තියාවේ පළාතක් වූ අසෝටස් බලා ගියේ ය. ඔහු ඔවුන්ගේ පූජාසන කඩාදමා, ඔවුන්ගේ දෙවි පිළිම ගිනිබත් කොට, ඔවුන්ගේ නගර මෙලෙස මුළුමනින් ම වනසා දමා ජුදා දේශයට ආපසු ගියේ ය.
