හොලෝපර්නස්ගේ කඳවුරෙහි යුද්ධ මන්ත්‍රණය
1 ඉශ්රායෙල් ජනයා යුද්ධයට සූදානම් වෙමින් සිටින්නෝ යයි ද, ඔව්හු කඳුවල පටු පාරවල් වසාදමා උස් කඳු මුදුන්වල ආරක්ෂා සංවිධාන යොදා මිටියාවත්වල අවහිර පිළියෙළ කළෝ යයි ද අසිරියන් හමුදාවේ ප්‍රධාන සෙන්පතියා වූ හොලෝපර්නස්ට සැළ කරන ලදී. 2 එවිට ඔහු අතිශයින් කෝපාවිෂ්ට වී මෝවබ්වරුන්ගේ සියලු අධිපතීන් ද, අම්මොනිවරුන්ගේ සියලු සෙන්පතීන් ද මුහුදු වෙරළබඩ සියලු ප්‍රාදේශීය පාලකයන් ද කැඳවූයේ ය. 3 ඔහු කානානිය ජනයාට කතා කොට, ”කඳුකර ප්‍රදේශයෙහි වාසය කරන මේ ජනයා කවුරු ද කියා මට දන්වන්න. ඔවුන් වාසය කරන නගර මොනවා ද? ඔවුන්ගේ හමුදාව කෙතෙක් විශාල ද? ඔවුන්ගේ ශක්තිය හා බලය කුමක්හි පිහිටා තිබේ ද? ඔවුන් පාලනය කරන්නා වූ ද, ඔවුන්ගේ සේනාව හසුරුවන්නා වූ ද රජ කවරෙක් ද? 4 බටහිර ප්‍රදේශයේ අනෙක් සියලු වැසියන් කළාක්මෙන් මා හමුවීමට පැමිණීම ඔවුන් සුළු කොට සැලකුවේ මන්දැ”යි විචාළේ ය.
5 සියලු අම්මොනිවරුන්ගේ ප්‍රධානියා වූ අකියෝර් කතා කොට ඔහුට මෙසේ උත්තර දුන්නේ ය: ”ඔබේ මෙහෙකරුවා කියන්නට යන දෙයට මාගේ ස්වාමීනි, කරුණාකර සවන් දෙත් වා! ඔබට ඉතා කිට්ටුවෙන් වසන මේ කඳුකර ප්‍රදේශයේ ජනයා ගැන ඔබට සත්‍ය තොරතුරු දන්වන්නෙමි. ඔබේ මෙහෙකරුවාගේ මුවින් බොරුවක් පිටවනු නැත. 6 මේ ජනයා කල්දිවරුන්ගෙන් පැවත එන්නෝ ය. 7 අති පුරාණයේ දී කල්දියාවෙහි ජීවත් වූ තමන්ගේ පියවරුන්ගේ දෙවිවරුන් අනුව යන්නට අකමැති වූ හෙයින් ඔව්හු ගොස් මෙසොපොතේමියාවෙහි පදිංචි වූවෝ ය. 8 ඔව්හු තම මුතුන්මිත්තන්ගේ ක්‍රියා මාර්ගය ඉවත ලා තමන් දැනගෙන සිටි ස්වර්ගයේ දෙවියන් වහන්සේට වන්දනා කළෝ ය. ඔව්හු තමන්ගේ දෙවිවරුන් ඉදිරියෙන් පිටුවහල් කරන ලදුව මෙසොපොතේමියාවට පලා ගොස් බොහෝ කලක් එහි ජීවත් වූවෝ ය. 9 ඔවුන්ගේ දෙවියන් වහන්සේ ඔවුන්ට තමන්ගේ වාසස්ථානය හැරදමා කානාන් දේශයට පිටත් ව යන්නට නියම කළ විට ඔව්හු එහි ගොස් පදිංචි වී රන් රිදී ද විශාල ගව පට්ටි ද රැස් කරගත්තෝ ය. 10 ඊළඟට ඔව්හු, කානාන් දේශයෙහි සාගතයක් පැතිර ගිය හෙයින් මිසරයට බැස ගොස් ආහාර ඇති තෙක් එහි ජීවත් ව සිටියෝ ය. එහිදී ඔව්හු අති විශාල ජනකායක් වී ගණන් නොකළ හැකි තරම් මහා ජාතියක් වූවෝ ය. 11 එහෙත් මිසරයේ රජ ඔවුන්ට විරුද්ධ වී ඔවුන් නොනිසි සේ තමාගේ ප්‍රයෝජනයට ගනිමින් ඔවුන්ට ගඩොල් සෑදීමට බල කෙළේ ය. ඔහු ඔවුන් සිටි තත්ත්වයෙන් පහත හෙලා ඔවුන් වහල් කමට ගත්තේ ය. 12 ඔවුන් තමන්ගේ දෙවියන් වහන්සේට හඬ නැඟුව විට උන් වහන්සේ මිසර දේශයට සුව කළ නොහැකි වංසගතවලින් පහර දුන් සේක. එවිට මිසර වැසියෝ ඔවුන් රටින් නෙරපා දැමුවෝ ය. 13 දෙවියන් වහන්සේ ඔවුන් ඉදිරියෙහි රතු මුහුද වියැළී යන්නට සැලැසූ සේක; 14 සීනයි හා කාදෙෂ්-බර්නේය ඔස්සේ ඔවුන්ට මඟ පෙන්වූ සේක. කාන්තාරයේ සියලු වැසියන් එළවාදැමූ පසු, 15 ඔව්හු අම්මොනිවරුන්ගේ දේශයෙහි පදිංචි වී තමන්ගේ ශක්තියෙන් හෙෂ්බොන්හි සියලු වැසියන් සහමුලින් වැනසුවෝ ය. ඉන්පසු ඔව්හු ජෝර්දාන් ගඟෙන් එතෙර වී, 16 මුළු කඳුකර ප්‍රදේශය අල්ලාගෙන තමන් ඉදිරියෙහි කානානිවරුන් ද පෙරිස්සිවරුන් ද ජෙබුසිවරුන් ද සෙකිමිවරුන් ද එසේ ම සියලු ගිර්ගාෂිවරුන් ද එළවාදමා බොහෝ අවුරුදු ගණනක් එහි ජීවත් වූවෝ ය. 17 ඔවුන් තමන්ගේ දෙවියන් වහන්සේ ඉදිරියෙහි පව් නොකර සිටි තෙක් සෞභාග්‍යය ඔවුන් සමඟ විය. මන්ද, දුෂ්ටකමට වෛර කරන දෙවි කෙනෙකු ඔවුන්ට සිටි හෙයිනි. 18 එහෙත් උන් වහන්සේ ඔවුන්ට නියම කළ මාර්ගයෙන් ඔවුන් ඉවතට හැරුණු විට ඔවුන්ගෙන් සමහරු නොකඩවා වූ යුද්ධවලින් සම්පූර්ණයෙන් විනාශ වී ගියෝ ය. ඉතිරි අය පරදේශයන්හි වහල්කමට ගෙනයන ලද්දෝ ය. ඔවුන්ගේ දේව මාලිගාව සහමුලින් බිඳ දමන ලද්දේ ය. ඔවුන්ගේ නුවරවල් සතුරන්ගේ බලයට යටත් විය. 19 එවිට ඔව්හු තමන්ගේ දෙවියන් වහන්සේ වෙතට නැවත හැරී තමන්ගේ විප්‍රවාසයෙන් හා තමන් විසිරගිය තැන්වලින් නැවත නැඟ අවුත් ඔවුන්ගේ දේව මාලිගාව තිබෙන ජෙරුසලම නැවත අයිති කරගෙන ජනශුන්‍ය ව තිබුණ කඳුකර ප්‍රදේශයෙහි නැවත ජනයා පදිංචි කෙරෙව්වෝ ය. 20 දැන් ඉතින් අධිපතියාණෙනි, සමිඳුනි, මේ ජනයා තුළ යම් වරදක් ඇත්තේ නම් ඔව්හු තමන්ගේ දෙවියන් වහන්සේට විරුද්ධ ව පව් කළෝ නම් ඔවුන් පරාජය වීමට හේතුවක් ඇත්තේ දැ යි පරිස්සමින් පරීක්ෂා කර බලමු. ඉන්පසු අපි පෙරටුව ගොස් ඔවුන්ට පහර දෙමු. 21 එහෙත් ඔවුන්ගේ ජාතිය නිර්දෝෂ නම් මාගේ සමිඳුනි, ආක්‍රමණයෙන් වැළකෙත් වා! මන්ද, දෙවි සමිඳාණන් වහන්සේ ඔවුන් ආරක්ෂා කරන බවට සැකයක් නැති හෙයිනි. එවිට අපි මුළු ලෝකයාගේ සිනහවට භාජනය වන්නෙමු.”
22 අකියෝර් මෙසේ කතාව නිම කළ විට කූඩාරම වටේ රැස් ව සිටි ජන සමූහයා විරුද්ධත්වය ප්‍රකාශ කරන්නට පටන්ගත්තෝ ය. හොලෝපර්නස්ගේ ජ්‍යෙෂ්ඨ මුලාදෑනියෝ ද වෙරළේ සියලු වැසියෝ ද, මෝවබ්වරු ද, ඔහු කෑලි කෑලි කොට ඉරා දමන්නට යෝජනා කළෝ ය. 23 ”අප ඉශ්රායෙල්වරුන්ට බිය වන්නේ කුමට ද? ඔව්හු වනාහි ශක්තියක් හෝ බලයක් හෝ නොමැති මනුෂ්‍ය වර්ගයකි. දරුණු ආක්‍රමණයකට විරුද්ධ ව සිටීමට ඔවුන්ට නොපිළිවන. 24 එහෙයින් අපි යමු; පෙරට යමු. අපේ ස්වාමීන් වන හොලෝපර්නස් තුමනි, ඔබේ හමුදාව ඔවුන් එක කටින් ගිලදමනු ඇතැ”යි ඔව්හු කීවෝ ය.
