1 ජේසුස් වහන්සේ ජනකාය දැක කන්දකට නැඟුණු සේක. උන් වහන්සේ වැඩහුන් කල ශ්‍රාවකයෝ උන් වහන්සේ වෙත ආහ. 2 එවිට උන් වහන්සේ ඔවුන්ට උගන්වමින් මෙසේ වදාළ සේක:
3 ”බැගෑ සිතින් දෙවි සරණ පතන්නෝ භාග්‍යවන්තයෝ ය;
ස්වර්ග රාජ්‍යය ඔවුන්ගේ ය.
4 ශෝක වන්නෝ භාග්‍යවන්තයෝ ය;
ඔව්හු සැනසීම ලබන්නෝ ය.
5 නිහතමානී ගුණ ඇත්තෝ භාග්‍යවන්තයෝ ය;
ඔව්හු දේශය උරුම කර ගන්නෝ ය.
6 යුක්තියට සාපිපාසා ඇත්තෝ භාග්‍යවන්තයෝ ය;
ඔව්හු තෘප්තිමත් වන්නෝ ය;
7 දයාවන්තයෝ භාග්‍යවන්තයෝ ය;
ඔව්හු දයාව ලබන්නෝ ය.
8 නිර්මල සිත් ඇත්තෝ භාග්‍යවන්තයෝ ය;
ඔව්හු දෙවියන් වහන්සේ දකින්නෝ ය.
9 සාමය ඇති කරන්නෝ භාග්‍යවන්තයෝ ය;
ඔව්හු දෙවියන් වහන්සේගේ පුත්‍රයෝ ය යි කියනු ලබන්නෝ ය.
10 යුක්තිය උදෙසා පීඩා විඳින්නෝ භාග්‍යවන්තයෝ ය;
ස්වර්ග රාජ්‍යය ඔවුන්ගේ ය;
11 මිනිසුන් මා නිසා ඔබට නින්දා පීඩා කොට, නානා විධ අසත්‍ය චෝදනා නඟන කල ඔබ භාග්‍යවන්තයෝ ය;
12 ප්‍රීති ප්රමෝද වන්න;
මන්ද, ස්වර්ගයෙහි ඔබේ පලවිපාකය ඉමහත් ය.
ඔබට පෙර සිටි දිවැසිවරයන්ටත් ඔව්හු එලෙස ම පීඩා කළහ.”
