1 නප්තලීගේ ගෝත්රයට අයිති, අසියෙල්ගේ පෙළපතින් වූ ගබයෙල්ගේ පුත්ර වූ, අදුයෙල්ගේ පුත්ර වූ, අනානියෙල්ගේ පුත්ර වූ තොබියෙල්ගේ පුත් තෝබිත්ගේ කතාව මෙය වේ. 2 ෂෙපන් නම් නගරයට උතුරින්, තරමක් දුරට බටහිරින් පිහිටි හාසොර් නගරයට උතුරින් වූ උත්තර ගලීලයේ කෙදෙෂ්-නප්තලී නම් නගරයට දකුණින් වූ තිෂ්බි නගරයෙන්, අසිරියාවේ රජ වූ ෂල්මනෙසර්ගේ රජු දවසේ ඔහු පිටුවහල් කරන ලදී.
පිටුවහල් කරනු ලැබූ තෝබිත්
3 තෝබිත් වන මම, මාගේ මුළු ජීවිත කාලයේ දී සත්ය වූ මාර්ගයෙහි ද, සත්ගුණවත් සේවාවන්හි ද යෙදී සිටියෙමි. අසිරියාව දේශයේ නිනිවය නම් නගරයට පිටුවහල් කරනු ලැබ සිටි මා වැනි මාගේ සහෝදරයන්ට ද, මාගේ රටවැසියන්ට ද මම බොහෝ සෙයින් දන් දුනිමි. 4 මාගේ යොවුන් වියේ, ඉශ්රායෙල් දේශයේ පිහිටි මාගේ ගෙදර මා සිටිය දී මාගේ ආදි පියෙක් වූ නප්තලීගේ මුළු ගෝත්රය ම දාවිත්ගේ වංශයෙන් ද ජෙරුසලම් නගරයෙන් ද වෙන් විය. එහෙත් ඉශ්රායෙල්වරුන්ගේ සියලු ගෝත්රවලින් ඔවුන්ගේ යාග පූජා සඳහා තෝරාගන්නා ලද්දේ මේ නගරය විය. මෙහි දෙවියන් වහන්සේගේ වාසභවනය වන දේව මාලිගාව ගොඩනඟන ලදුව, මතු පරම්පරාවන් සඳහා එය විශුද්ධ කරන ලදී. 5 එහෙත් මාගේ සියලු සහෝදරයෝ ද නප්තලීගේ වංශය ද ගලීලයේ සියලු කඳු මුදුන්වල ද දාන් නම් ස්ථානයේ ඉශ්රායෙල්හි ජෙරබෝවම් රජු විසින් සාදන ලද වස්සාට යාග පූජා ඔප්පු කළෝ ය.
6 මුළු ඉශ්රායෙල් ජනතාවට සදහට ම නියම වූ නීතිය ඉටු කරමින් මම බොහෝ විට හුදකලා ව ජෙරුසලමට වන්දනාවේ ගියෙමි. පලදාවෙන් සහ සතුන්ගෙන් ගත් ප්රථම ඵල ද, ගවමහිෂයන්ගෙන් ගත් පඬුරු වන සතුන් සහ බැටළුවන්ගෙන් මුලින් ම කපාගත් ලෝම ද රැගෙන මම ජෙරුසලමට කඩිනමින් ගියෙමි.
7 මම මේ සියල්ල ආරොන්ගේ පුත්රයන් වන පූජකවරුන් හට පූජා සඳහා දුනිමි. ජෙරුසලමෙහි සේවා කළ ලෙවීවරුන් හට මම මුද්රික පානයෙන් සහ ධාන්යයෙන් ද ඔලීව, දෙළුම් සහ අනිත් පලවලින් ද නියමිත පඬුරු කොටස් දුනිමි. අවුරුදු හයක් ම නිසි පිළිවෙළට මම මුදලින් නියමිත දෙ වන පඬුරක් ද රැගෙන ගොස් ජෙරුසලමෙහි දී එය ගෙව්වෙමි.
8 මම තුන් වන පඬුර ඉශ්රායෙල්වරුන් අතර විසූ අනාථයන්ට ද වැන්දඹුවන්ට ද විදේශිකයන්ට ද දුන්නෙමි. තුන් අවුරුද්දකට වරක් මම එය තෑග්ගක් මෙන් ඔවුන් වෙත ගෙනාවෙමි. අප ආහාර අනුභව කරන විට, මෝසෙස්ගේ ව්යවස්ථාවේ නියමයන් ද අපගේ පියා වූ අනානියෙල්ගේ මව වන දෙබොරාගේ උපදේශ ද අපි පිළිපැද්දෙමු. මන්ද, මාගේ පියා මා අනාථයකු කොට මියගොස් තිබිණි.
9 මම තලතුනා වියට පැමිණි පසු අපගේ ඥාතීන් අතරෙන් අන්නා නම් කාන්තාවක සරණ පාවාගතිමි. මම ඇයගෙන් දරුවෙකු ලැබීමි. මම ඔහුට තෝබියස් යයි නම් තැබීමි.
10 අප අසිරියාවට නෙරපා දැමූ විට මා අල්ලාගන්නා ලදුව, නිනිවය නගරයට ගෙනයන ලදී. මාගේ සියලු සහෝදරයන් ද මාගේ කුලගෝත්රයේ මිනිසුන් ද විජාතීන්ගේ ආහාර අනුභව කළ නමුත් 11 මම නම් ඒ ආහාර අනුභව නොකෙළෙමි. 12 මම මාගේ මුළු සිතින් ම දෙවියන් වහන්සේ ඇදහූ බැවින්, 13 අති මහෝත්තමයාණන්, ෂල්මනෙසර් රජුගේ ප්රසාදයට මා පාත්ර කළ බැවින් මම රජතුමාගේ ආහාරපානාදිය සපයන්නා වුණෙමි. 14 රජතුමාගේ මරණය දක්වා මම මේදියා නම් ප්රදේශයට යන්න පුරුදු ව සිටියෙමි. එහි ගොස් රජතුමා වෙනුවෙන් වෙළඳ ව්යාපාරික කටයුතු කෙළෙමි. තවද, මම මේදියා පෙදෙසෙහි රාගේස් නම් ස්ථානයෙහි විසූ ගබ්රියස්ගේ සහෝදරයා වූ ගබයෙල් ළඟ රිදී කාසි දහයක් වටිනා රිදී ගෝණි තැන්පත් කෙළෙමි.
15 ෂල්මනෙසර් රජුගේ ඇවෑමෙන් පසු ඔහුගේ පුත් සෙනකෙරිබ් තෙමේ රජ විය. ඒ කාලයේ දී මේදියාවට යන මඟ වසා තබන ලදින්, මට ඉන්පසු එහි යාමට නොහැකි විය. 16 ෂල්මනෙසර් රජු දවස, මම බොහෝ විට මාගේ කුල ගෝත්රයේ සහෝදරයන්ට දන් දුනිමි. 17 සාගිනි වූවන්ට ආහාර ද නිර්වස්ත්ර වූවන්ට වස්ත්ර ද දුනිමි. නිනිවය නුවර ප්රාකාරවලින් පිටත දමන ලද මාගේ රට වැසියන්ගේ මෘත ශරීර මා දුටු විට, මම ඒවා භූමදාන කෙළෙමි.
18 සෙනකෙරිබ් රජු විසින් මරණ ලද අය ද මම භූමදාන කෙළෙමි. ඒ මන්ද, ස්වර්ගයෙහි රජාණන් වහන්සේ ඔහුගේ දේව දූෂණවලට දඬුවම් දුන් පසු ඔහු ජුදා දේශයෙන් අවුල් වියවුල් වී පසුබසින විට, හෙතෙම කෝපයෙන් ඉශ්රායෙල්වරුන් විශාල ගණනක් මරා දැමී ය. එවිට, මම ඒ මෘත ශරීර වළලනු පිණිස ඒවා සොරා ගත්තෙමි. සෙනකෙරිබ් රජු ද ඒවා සෙවූ නමුත් ඔහුට ඒවා සම්බ නො වී ය. 19 එවිට මා විසින් රහසින් ඒ මෘත ශරීර භූමදාන කරන ලද බව නිනිවය වැසියෙක් ගොස් රජ හට සැළ කෙළේ ය. මා ගැන රජු හට කියන ලද බව මා දැනගෙන මා මැරීමට සොයන මිනිසුන් මා ලුහුබැඳ එන බව දුටු විට, මම බියෙන් පලා ගියෙමි. 20 මාගේ මුළු වස්තුව ම පැහැර ගන්නා ලදී. ඒ සියල්ල භාණ්ඩාගාරය විසින් රාජ සන්තක කරනු ලැබූ විට මට මාගේ බිරිඳ වන අන්නා සහ පුත් වන තෝබියස් හැර අන් කිසිවක් ඉතිරි නො වී ය.
21 මේ සිද්ධියෙන් දවස් හතළිසක් ගත වෙන්ට පෙර රජුගේ පුත්රයන් දෙදෙනා විසින් රජ තෙමේ මරණ ලදී. ඉන්පසු ඒ දෙදෙන, අරරත් කඳුකරයට පලා ගියෝ ය. එවිට ඔහුගේ පුත්රයා වන එසර්හද්දොන් තෙමේ රජකමට පත් විය. අනයෙල් නමැති මාගේ සහෝදරයාගේ පුත්රයා වන අහිකාර් නමැත්තා රාජකීය භාණ්ඩාගාරයේ මහා භාරකරු වශයෙන් පත් කරන ලදී. තවද, ඔහුට ප්රධාන වැඩ කටයුතු පිළියෙළ කිරීම ද පවරන ලදී. 22 අසිරියාවේ රජ වූ සෙනකෙරිබ් යටතේ අහිකාර් නමැත්තා ප්රධාන කුසලාන දරන්නා වූ බැවින් ද, රාජකීය මුද්රාව භාරව සිටි බැවින් ද, කළමනාකාරයා සහ භාණ්ඩාගාරිකයා වූ බැවින් ද, එසර්හද්දොන් ඔහු එම නිලයේ තැබූ බැවින් ද ඔහු මා උදෙසා මැදහත් වූයෙන්, මට නිනිවය නුවරට ආපසු එන්න ඉඩ දෙන ලදී. ඔහු මාගේ බෑනා වූ බැවින් මාගේ නෑයෙක් විය.