1 එවිට මම දුකින් තැවී, හඬමින්, සුසුම්ලමින් මේ ළතෝනි යැදුම කියන්ට ගත්තෙමි.
2 ”අහෝ සමිඳුනි! ඔබ සාධාරණ ය;
ඔබේ සියලු ක්‍රියා සාධාරණ ය.
ඔබේ සියලු මාවත් ප්‍රසාදයත් සත්‍යයත් වනු ඇත.
ලොවැ විනිසකරුවාණෝ ඔබ ය.
3 අහෝ සමිඳුනි!
එබැවින් මා සිහි කරනු මැනව.
මා දෙස බලනු මැනව.
මාගේ පව්වලට හෝ මාගේ අනවධාන වැරදිවලට හෝ මාගේ පියවරුන්ගේ පව්වලට හෝ දඬුවම් නොකළ මැනව.
4 අපි ඔබට විරුද්ධ ව පව් කෙළෙමු.
ඔබේ අණපණත් කඩ කෙළෙමු.
එබැවින් කොල්ලකෑමට ද, වහල්කමට හා මරණයට ද අප විසුරුවාදමා තිබෙන සියලු ජාතීන් අතර ඔවුන්ගේ ප්‍රලාපයට ද සිනහවට ද නින්දාවට ද ඔබ අප පාවාදුන් සේක.
5 මාගේ පියවරුන්ගේ ද මාගේ ද වැරදිවල හැටියට මට දඬුවම් කරන විට ඔබේ සියලු නියමයෝ සත්‍යය ය.
මන්ද, අපි ඔබේ ආඥා නොපිළිපැද්දෙමු.
අපි ඔබ ඉදිරියෙහි සත්‍යවාදී ව නොහැසුරුණෙමු.
6 එබැවින් දැන් ඔබ රිසි පරිදි මට කරනු මැනව.
මාගේ පණ මාගෙන් පහ කිරීමට කැමැති වුව මැනව.
පොළොවේ පසින් ගන්නා ලද මා යළි පොළොවේ පසට හැරෙන්නට මම කැමැති වන්නෙමි.
ජීවිතයට වඩා මට මරණය යෙහෙකි.
හේතුවක් නැති ව මම නින්දා කරනු ලැබීමි.
නිම්හිම් නැති ව මම දුකට පත් වී සිටිමි.
සමිඳුනි, මේ කරදරයෙන් මිදීමට ඔබ දෙන තීන්දුව මම බලා සිටිමි.
මාගේ සදාතනික නිවෙසට යාමට මට ඉඩ දෙනු මැනව.
අහෝ සමිඳුනි!
ඔබේ මුහුණ මාගෙන් ඉවත් කර නොගත මැනව.
දයා විරහිත විපත්තීන්ට මුහුණ දෙමින් ජීවත් වෙනවාට වඩා මියයාම යෙහෙකි.
මා ලත් තීන්දුවෙන් මම වෙහෙසට පත් වී සිටිමි.”
සාරාගේ කතාව
7 එම දවසේ ම එක්බතානා නම් ප්‍රදේශයෙහි, මේදියා නම් ස්ථානයෙහි විසූ රගුවෙල්ගේ දියණිය වූ සාරා ද, ඇගේ පියාගේ සේවිකාවක් කළ අපහාසයට සවන් දුන්නා ය. 8-9 ඈ හත් වරක් සරණපාවා දෙන ලද තැනැත්තියක් බව ඔබ දැනගත යුතු ය. එහෙත් ඈ සමඟ සැමියා හා බිරිය වශයෙන් එක්වීමට පෙර, ඒ මනාලයෝ හත් දෙනාම පිළිවෙළින් අස්මොදේයුස් නම් ඉතා නපුරු යක්ෂයකු විසින් මරාදමන ලදහ. ඇගේ මෙහෙකාරිය ඇයට කතා කොට, ”අපූරුයි! ඔබ ම ඔබේ මනාලයන් මරන්නෙහි ය. ඔබ විවාහ කර දෙනු ලැබූ අය හත් දෙනෙකි. එහෙත් තව ම ඔබට වාසනාව උදා නො වී ය. ඔබේ මනාලයන් මියගිය පලියට අපට දඬුවම් නොදෙන්න. ඔබත් ගොස් ඔවුන් සමඟ එකතු වන්න. ඔබට ලැබෙන දරුවෙකු දැකීමට අපට නොලැබේ වා!”යි කීවා ය.
10 එදින ඈ ඉතා දුක් වී, සුසුම් ලා එල්ලී මැරෙන්නට ඉටාගෙන තම පියාගේ කාමරයට ගියා ය. එහෙත් ඈ කල්පනා කරමින්, ”හොඳයි, මිනිසුන් මාගේ පියාට දොස් පවරන්නට පුළුවන. තවද, ඔවුන් කතා කොට, ඔබට හිටියේ ඔබ ප්‍රේම කළ එක ම දියණිය යි. දැන් ඇය ද ඉතා දුකින් එල්ලී මැරුණා ය” කියා කියන්නට පුළුවන. ”මාගේ පියාගේ මහලු වියේ දී ඔහු පාතාල ලෝකයට යැවීමට ඔහුට දුක් දීම මට කළ නොහැක්කකි. එල්ලී මියයාම හොඳ දෙයක් නොවේ. තවදුරටත් අපහාස විඳිමින් ජීවත් නොවී මට මියයාම සලස්වන ලෙස සමිඳාණන් වහන්සේගෙන් අයැදිමි”යි සිතුවා ය. 11 මෙසේ සිතා, කවුළුව ළඟ දෑත් විහිදාගෙන මෙසේ යාච්ඤා කළා ය:
”අහෝ දයාබර දෙවිඳුනි, ඔබට ප්‍රශංසා වේ වා!
ඔබේ නාමය සදා ප්‍රශංසාවට පාත්‍ර වේ වා!
ඔබ සෑදු සියල්ල ම ඔබට සදා ප්‍රශංසා කරා වා!
12 දැන් ඉතින් මා මුව ඔබ වෙත ඔසවමි;
මා දෙනෙත් ඔබ වෙත හරවමි.
13 ඔබ වදන මා මිහි පිටින් මුදන සේක් වා!
තවදුරටත් නින්දා ඇසීම මට කළ නොහැක.
14 අහෝ සමිඳුනි, මා පිරිසුදු ව සිටි බව ඔබ දන්නා සේක.
කිසි ම මිනිසෙක් මා ස්පර්ශ කර නැත.
15 විප්‍රවාසගත ව සිටින මේ දේශයේ ඔබේ නාමයට හෝ මාගේ පියාගේ නාමයට හෝ මම අපහාස නොකෙළෙමි.
මාගේ පියාගේ එක ම දියණිය මම වෙමි.
උරුමකරු වශයෙන් වෙන දරුවෙක් ඔහුට නැත.
මා අයිති වන පිණිස ඔහුට සහෝදරයෙක් ද නැත.
ඔහුට ඥාතියෙක් ද නැත.
දැනට ම සැමියෝ සත් දෙනෙක් මට අහිමි වී ගියෝ ය.
තවදුරටත් මා ජීවත් විය යුත්තේ මන් ද?
මාගේ දිවි නැති වෙනවාට ඔබ අකමැති වන සේක් නම්, මා වෙත දයානුකම්පාවෙන් බලනු මැනව, තවදුරටත් නින්දා ඇසීම නම් මට කළ නොහැකි ය.”
(අන් පැරණි පිටපතක මේ යාච්ඤාව අවසන් වන්නේ මෙලෙස ය:
18 ”මම සැමියෙකු ලබාගැනීමට කැමැති වූයෙම් නම්, එසේ කෙළේ කාම තෘෂ්ණාවෙන් නොව ඔබට ඇති ගරුබියෙනි.
19 එහෙත් ඔවුන්ට මම නුසුසුදු වූයෙමි.
එසේ නැත්නම් ඔව්හු මට නුසුදුසු වූවෝය.
එසේත් නැති නම්, මා සඳහා වෙන සැමියෙකු ගැන ඔබ කල්පනා කළ සේක.
20 ඔබේ අදහස් මිනිසාට තේරුම්ගත නොහැකි ය.
21 එහෙත් ඔවුන් පරීක්ෂාවට භාජන වූවොත්, කිරුළ පළඳින බවත්, දුකට පත් වුවහොත් එයින් මිදීම ලබන බවත්, දඬුවම් ලැබුවොත්, ඔබේ දයාව ලබන පිණිස ඔබ වෙත ඒමට නිදහස් බවත් ඔබට ගෞරව කරන්නෝ දනිති.
22 අපගේ වැටීම ගැන ඔබ සතුටු නොවන සේක.
එහෙත් කුණාටුවට පසු ඔබ නිශ්චලතාව ඇති කරවන සේක.
කඳුලට හා වැලපීමට පසු ඔබ අසීමිත ප්‍රීතිය දෙන සේක.”)
16 එකල්හි දෙදෙනාගේ ම යැදුම් දේව මහිමය අබිමුව ප්‍රසාදයට භාජන විය. මෙසේ ඔවුන් දෙදෙනාට ම පිළියම් කරන පිණිස රපියල් නම් දේව දූතයා යවන ලදී. 17 තෝබිත්ගේ දෙනෙතින් ම දෙවියන් වහන්සේගේ ආලෝකය දකිනු පිණිස, ඔහුගේ ඇස්වලින් සුදු ලප ඉවත් කිරීම රපියල්ට නියම විය. තවද, රගුවෙල්ගේ දියණිය වන සාරාට, තෝබිත්ගේ පුත් තෝබියස් සරණ පාවා දී, ඉතා නපුරු යක්ෂයා වන අස්මොදේයුස් පලවා හැරීම ද ඔහුට නියම විය. මන්ද, ඇය පතා පැමිණි අන් හැම අයට ම වඩා, ඈ අයිතියක් වශයෙන් හිමි වූයේ තෝබියස්ට ය. තෝබිත් මළුවේ සිට ආපසු ගෙදරට පැමිණියේ ය. ඒ මොහොතේ දී ම රගුවෙල්ගේ දියණිය වන සාරා ද උඩුමහලින් බැස ආවා ය.
